Estas moles son o resultado dunha erosión diferencial e en torno a elas a fantasía popular creou numerosas lendas. A máis estendida é aquela que afirma que no interior dunha das pedras hai ouro, que sería para o primeiro que lograra rompela. Pero a outra roca está chea de alcatrán, e se rompe brotará este en tal cantidade que inundará o mundo. Ó non poder identificar cal é a roca do tesouro, salváronse as dúas.

Manuel María, poeta nacido nesta terra, dedica estes versos a Penas de Rodas:

En Gaioso, ollando a Chá Hai duas penedas ergueitas. ¡Semellan non ser verdá redondeces tan ben feitas! As Penas de Rodas son dous ollos alucinados Que espían con atención Ós eidos máis alonxados.

Si ambas penas se desfán arde, co mundo, un tesouro: ¡unha pena é de alquitrán, a outra unha trabe de ouro! Non sodes, non, cantería, ouh penas de encantamento. ¡Temo que calquera día vos poida levar o vento!